Bada vallei en Lore Lindu National Parc

8-9 en 10 september maken we een excursie naar De Bada vallei en Lore Lindu Natinal Parc. Onze gids is Daniel en de driver is Nanco.
We hebben ooit een filmpje gezien op youtube over de weg naar deze vallei en weten dus wat ons te wachten staat. Gelukkig reizen wij in een moderne Ford Ranger, pickup model 4x4 maar toch....
de weg vertoond op meerdere plaatsen diepe sporen die vol regenwater staan. het is een gehotseknots en geslip maar onze zeer ervaren driver weet ons er door te sturen. Wij hebben nu ook een prachtig filmpje om te laten zien hoe het er aan toe ging.
Ons onderkomen in de Badavallei is zeer eenvoudig, hurktoilet en een Indonesisch bad (teil met schep) geen warm water maar ook niet echt koud. Na zo'n reis maakt dat allemaal niet uit, wij hebben ons als echte Indonesiërs met veel gespetter gewassen.
We maken een wandeling door de Badavallei, de rijstvelden zijn prachtig en er heerst een serene rust. onderweg zien we een aantal megalieten. Stenen beelden met een plat hoofd en een enorm geslachtsdeel. Niemand weet hoe ze daar gekomen zijn, men vermoed dat het iets met vruchtbaarheid te maken heeft en dat ze van voor de jaartelling zijn, allemaal erg vaag maar wel mooi om te zien. De prachtige natuur en de beelden zijn de tocht zeker waard.
's avonds wil ik een sms vesturen maar er is helemaal geen bereik in deze afgelegen vallei waar ongeveer 6000 mensen wonen in 8 dorpjes. Bellen doen ze zelden, als er 8 mensen tegelijk bellen slaat de boel op hol volgens onze gids.
9-9 maken we een lange voettocht langs de hellingen van het Lore Lindu National Parc. Puli is onze lokale gids. Hij maakt mooie wandelstokken van bamboe voor ons die we ook zeker nodig hebben. H
Het is veel klimmen en dalen langs glibberige paadjes en smalle richels en door rivieren. Ik heb me vaak afgevraagd of ik het wel leuk vond. Puli, een klein maar sterk mannetje heeft me vaak bij de hand genomen om me te helpen maar toch ben ik met blauwe plekken en een schaafwond terug gekomen. Geen mooie uitzichten, geen dieren alleen een kakatoe die we gehoord hebben maar niet gezien. De rust en de oerwoudgeluiden hebben nog wat goed gemaakt maar ik zal niemand aanraden deze tocht te maken.
10-9 ik word om kwart voor zes wakker, het is nog donker maar we hebben tot 6 uur elektriciteit dus het bed uit om naar de wc te gaan. ik verrek van de spierpijn in mijn bovenbenen en dan moet je op zo'n hurktoilet.....kan je je voorstellen hoe dat ging, tot overmaat van ramp viel de stroom eerder uit en daar hing ik in het donker boven dat stinkgat.
Het is allemaal goed gekomen hoor, na een goed ontbijt en nog een laatste wandeling door de rijstvelden waren we klaar om weer terug te gaan naar Dolidi Ndano. Helaas moesten we nog 1 1/2 uur geduld hebben. De radiator van de auto lekt en deze moet eerst gerepareerd worden. Onze driver moet dat zelf doen want een garage kennen ze niet. Met wat kunst en vliegwerk is het hem gelukt. Het was een stuk drukker op de weg dan zondag maar het was minder nat. Ieder half uur een litertje water bijvullen en al hotseknotsend weer naar huis. Wat is het dan heerlijk om je pijnlijke benen onder een douche te kunnen houden, gewoon naar de wc te kunnen en heerlijk te slapen in een prima bed.