23 dagen Bali, hoe is onze reis verlopen

Omdat ik dit jaar een studie volg is het niet mogelijk om voor 20 september op vakantie te gaan. Gedurende de winter vragen wij ons af waar het in oktober nog mooi stabiel zomer weer is. Zoekend op internet kom ik steeds op Bal uit. Op Micazu kom ik een mooie villa tegen voor een heeeele schappelijke prijs. Noord Bali' ten oosten van Lovina. De villa is te groot voor 2 personen dus maar eens polsen of Jos en Mary zin hebben om mee te gaan. Zij verblijven de hele maand maart op Grand Canaria maar via mail en skype wordt al snel duidelijk dat ze mee willen.
21 september vertrekken we. De auto wordt geparkeerd bij Valet en we vliegen met cathay pasific via Hongkong naar Denpasar.
Na een uur wachten zijn we eindelijk door de douane en jaar hoor....chauffeur Joss staat zoals afgesproken keurig op ons te wachten. Na een rit van ruim 3 uur komen we aan in Bukti, villa Bukti Paradise.
Het is allang donker maar komang en ILo staan ons op te wachten en hebben voor een lekkere Indonesische maaltijd gezorgd. Een goed begin van de vakantie!

Jeroen, de tussenpersoon van Micazu, heeft ons een week voor vertrek laten weten dat er dinsdag 23 en woensdag 24_9 geen houskeepers aanwezig zullen zijn omdat er 2 dagen ceremonies zijn. Tijdens deze dagen is elektrisch licht niet Toegestaan en wordt ons gevraagd zoveel mogelijk bij de villa te blijven. Er is voldoende eten en drinken ingeslagen want de winkels zijn ook gesloten. Voor s'avonds zijn er kaarsjes.
Geen probleem voor ons, na zo'n lange reis is her wel lekker om rustig te starten.

Maar ja, na een zelf klaargemaakt ontbijt, lekker zwemmen in het prachtige z
wembad, zelf gemaakte lunch, een dutje, weer zwemmen, heb je het wel weer gehad. Dus aankleden en wandelen langs het strand. Richting Bukti want daar komt muziek vandaan.
En inderdaad, aan het strand van Bukti is het feest en wij worden hartelijk ontvangen. Een enkeling kent wat Engels en al snel weet iedereen dat we uit Belanda komen en dat we logeren in Bukti Paradise. Op het droog gevallen strand wordt gevoetbald, een echt volksvermaak. De mensen hebben plezier en wij hebben allerminst het idee dat hier streng gevast wordt zoals Jeroen ons verteld heeft.
26-9 maken we onze eerste trip met Joss.
Natuurlijk gaan we eerst een tempel bezoeken, dat hoort nu eenmaal bij Bali.
Een prachtige rit brengt ons naar Pura Besakih Jagat, een grote tempel onder het Baturmeer.
We bezoeken nog een openluchtmuseum waar we kunnen zien hoe de Balinees leeft (geleefd heeft). Joss weet dat wij al vaker op Bal geweest zijn, wij hebben hem gevraagd toeristische atracties te vermijden. Even twijfelen we of hij dit wel goed begrepen heeft maar op de terugweg wijkt hij af van de doorgaande route en laat ons een prachtig stuk authentiek Bali i zien.
27-9 Na een toerdag komt een rustdag. Vandaag gaan we Bukti verkennen. Al wandelend komen we bij een mangoplantage. De mango's zijn bijna rijp en worden geoogst. Ook hier worden we weer heel vriendelijk ontvangen. We mogen foto's maken en bij het afscheid krijgen we 2 mango's mee voor thuis.
7-10 Morgen is het volle maan. 2x per jaar wordt dat uitgebreid gevierd. De tempel in Bukti is al dagen mooi versierd en vandaag is er een feestprogramma, uiteraard willen wij daarbij zijn.

9-10 vandaag zijn we uitgenodigd voor een ceremonie in het dorp waar de zus van chauffeur Joss woont. Joss gaat met 5 andere Nederlanders en zwager Made komt ons ophalen.Made is een aardige man en spreekt goed Engels. Zijn dochter van 22 studeert in Denpasar en zal gedurende de dag onze gids zijn. We worden eerst in de campong van de familie ontvangen. Mary en ik worden aangekleed door de dames, de meegebrachte kleding is niet goed genoeg dus worden we in sarongs en bloesjes van de dochters gewrongen.. ook de mannen worden netjes aangekleed. We zijn klaar voor vertrek. In het dorp zijn 3 tempels, deze zijn voor de cerremonie met elkaar verbonden door een hele lange, witte katoenen sleep waardoor de goden de weg herkennen. Het feest speelt zich af in de tweede tempel, dit is de hoofdtempel. Er wordt gebeden, geofferd en niet zo'n beetje ook, het is kijken en bekeken worden. 4 Nederlandse toeristen tussen de, naar schatting, 2000 inwoners van het dorp.Op het terrein voor de tempel zijn 3 overkappingen die voor schaduw moeten zorgen, een daarvan is voor de notabelen van het dorp, een voor het klanklung orkest en een voor het gewone volk. Wij zoeken een plaats in de schaduw maar als ik foto's wil maken moet ik in de zon staan. Het is bloedverzengend heet maar er is zoveel te zien....
Door de warmte en drukte wordt Mary onwel, we besluiten terug naar de villa te gaan. Als we buiten de tempel wat staan te drinken komt er een hele processie vanuit de derde tempel. Plotseling wordt een vrouw histerisch, begint te gillen en slaat wild met haar armen. Volgens onze gids is er een geest in de vrouw gekomen die haar moet verlossen van het kwade, binnen een uur zal volgens onze gids bij 50% van de aanwezige hetzelfde gebeuren.
Dat maakt nieuwsgierig en we besluiten terug te gaan naar de tempel. Opzwepende muziek, gejoel van het publiek, drank en misschien ook drugs zorgden er inderdaad voor dat binnen de kortste keren diverse mannen en vrouwen, jong en oud, histerisch rondrennen en daarna volkomen uitgeput in een soort tans te raken. Het was weer heel bijzonder om dit mee te mogen maken.
11-10 Vandaag staat een fietstocht op het programma. Joss pikt ons om 9 uur op en brengt ons net buiten Kintemanie, hoog in de bergen bij het Baturmeer. Wij krijgen eerst koffie, gebakken banaan en fruit aangeboden. Daarna gaan we naar de fietsen. Oude barrels, ik vertrouw mijn fiets voor geen meter en de rest denkt er net zo over. Ons gezelschap bestaat uit Jos en Mary, Harry en ik, een Russische jongen en meisje en Wajang de gids. We gaan op pad, de toer is ongeveer 25 km. Waarvan 80% down hill is en 20 % up hill. Na een kwartiertje fietsen hebben we de eerste commerciële stop. Een kleine plantage waar koffie verkocht wordt....balen....dit hebben wij allemaal al eens gezien. Weer op de fiets, 10 minuten later weer stoppen. Nu bij het huis waar Wajang woont. Hij legt uit hoe de kampung is ingedeeld en verteld dat het ritueel van het tandvijlen hier nog altijd plaats vind. Bij meisjes na de eerste menstruatie en bij jongens als ze ongeveer 16 zijn en dus kind af zijn. Tegenwoordig wordt het vaak samen met de huwelijksceremonie gedaan. We gaan weer verder en omdat we steeds down hill gaan wordt he ook steeds leuker. De omgeving is prachtig, afwisselend door dorpjes.of tussen de rijstvelden.
We besluiten de rit met een lunch in Ubut en Joss brengt ons weer naar huis het is bijna 18 uur en Komang en Ilo hebben het diner al weer klaar staan.
De fietsen waren oud maar de remmen deden het goed. We hebben dan ook genoten van een hele mooie rit, het was wederom een geslaagde dag.

13-10 vandaag gaan we weer een tocht maken met Joss. We gaan naar het Oosten, langs de kustweg. Onderweg gaan we snorkelen bij een oud wrak. Vanaf een keienstrand lopen we het warme zeewater in. Niet spectaculair, er is geen koraal maar door de flesjes met brood komen er wel veel vissen op ons af. Na het snorkelen vervolgen we onze weg, we rijden onder de hoogst vulkaan, mont Agung door. Deze vulkaan is in 1964 voor het laatst uitgebarsten en koste toen aan 1600 mensen het leven.
Het beeld is afwisselend, soms heel dor, zwart en kaal en dan rijdt je weer langs de mooiste rijstterrassen.
Een bezoek aan de Koningsbanden van Tirta Gangga was zeer de moeite waard. Mooie waterpartijen, bloemen en beelden. Als laatste hebben we nog een zilver smederij bezocht. Helaas waren de sieraden iets te duur.