Palmwag 18-9 eindelijk een computer

Hallo lieve familie en vrienden,
eindelijk heb ik een computer gevonden en kan ik jullie vertellen wat we allemaal mee hebben gemaakt.
Ik heb een keer een aanvulling gedaan vorige week in Windhoek. helaas kon ik toen geen bericht versturen. Misschien komt dit vaker voor dus ik zou zeggen, kijk reglematig naar de datum in reisverslagen.
nu wat we allemaal hebben meegemaakt.
Sossusvlei was fantastisch. We zijn de dag van aankomst eerst naar een duin niet zo ver van de camping gegaan en hebben daar naar de zonsondergang gekeken. Prachtig.
de volgende morgen moesten we om 5.50uur aan de poort staan om in te checken. om precies 6uur mochten we vertrekken, het is hier dan nog helemaal donnker. We hebben ongeveer een half uur gereden en kwamen toen aan bij de beroemde Duin45 (zie foto). Dit is de rode duin die altijd op foto's staat in de folders van Namibie.
We hebben ongeveer 15 minuten geklommen en kwamen precies op tijd om de zon op te zien komen. Dit is een ervaring die je nooit meer vergeet. Door de vroege zon verkleurd het zand van oranje naar bijna rood. geweldig. Daarna hebben we nog een stuk doorgereden om in dead vallee te komen.Een stuk van ongeveer 20min. rijden door het mulle zand. Dit kan uiteraard alleen met een goede 4wiel aangedreven auto, en dat hebben wij dus het werd een soort Paris Dakar door het zand. Deze vallee was vroeger een soort klein ijselmeer rechtstreeks in verbinding met de zee. doordat het zand de duinen steeds hoger maakte is er een natuurlijke afsluiting gekomen en is de zee verdampt. alles is wit en er staan alleen dode bomen. Prachtig om te zien. De terugweg verliep midder goed, we kwamen vast te zitten in het zand en iedereen begon zich er mee te bemoeien. lokale gidsen wilden het eerst proberen, dat ging niet dus alle gasten uit hun range roover moesten mee duwen en ja daar gingen we weer.......20meter en ja we zaten weer vast. Een zuidafrikaan stopte en zei tegen Harry dat de banden veel te hard waren, alle banden 30 seconde leeg laten lopen en het probleem was verholpen. We hebben zonder problemen de camping gehaald.
conclusie: ik ga nooit meer op eigen gelegenheid off the road.

De wegen zijn hier redelijk. bijna nooit asfalt maar een soort gravel. Als je geluk hebt kan je daar zelfs 100km rijden maar dan ineens komt er weer een droge rivierbedding en zit je met je hoofd tegen het dak. De afstanden zijn enorm. gisteren hebben we 8 uur gereden en dat is echt te lang.

Maar het was niet voor niets.
We zijn nu in Palmwag - zie dagboek - prachtig gelegen en een hele mooie camping. gisteren hebben we onze eerst olifant gezien, schijnbaar vrij uniek want hij was vanaf het terras goed te zien. Iedereen dus in extase, wij natuurlijk ook.
Vandaag hebben we de Himbatoer gedaan.
Himba is een bevolkingsgroep die nog echt leeft zoals 100 jaar geleden.
Als ik wat meer tijd heb zal ik er meer over vertellen. Het was echt gewelding, we hadden een hele goede gids die ons alles wist te vertellen van de dieren, planten en de bevolking. Ik heb hele mooie foto's gemaakt! op de terugweg, ondgeveer 10 minuten van de camping kwamen we een groep van 15 olifanten tegen. Ze staken op minder dan 100 meter voor ons de weg over, weer heeel veel foto's gemaakt en onze gids ging van vreugde uit z'n dak. Toen we terug kwamen bij de camping ging hij tegen alle gidsen vertellen wat we gezien hadden en ze wilde de foto's zien. Wij waren vandaag alweer echte geluksvogels.
Nu gaan we lekker dineren en dan vroeg naar bed. morgen weer een lange reis dag.
iedereen een hele fijne zondag en tot schrijfs